Është e lehtë të shikosh larminë e madhe të njerëzve që e quajnë veten të krishterë dhe të ngatërrohesh se çfarë është saktësisht një i krishterë.
Ndonjëherë njerëzit e përdorin "i/e krishterë" thjesht për të nënkuptuar një person moral ose si një fjalë për të përshkruar dikë që shkon në kishë.
Hera e parë që dikush u quajt i krishterë është regjistruar në Bibël. “Dhe plot një vit ata u bashkuan me atë kishë dhe mësuan një numër të madh njerëzish; dhe, për të parën herë në Antioki, dishepujt u quajtën të Krishterë.” (Veprat e Apostujve 11:26)
Njerëzit që besonin se Jezusi ishte Zot zgjodhën gjithashtu të jetonin si Ai. Si rezultat, një grup njerëzish në Antioki aplikuan në mënyrë ngacmuese titullin e Krishtit të Jezuit si një etiketë për ndjekësit e Tij.
Fjala "i krishterë" është më pak e rëndësishme sesa realiteti shpirtëror që ilustron.
Të krishterët e dinë se Perëndia i do ata.
Ata e kuptojnë se rebelimi i tyre i ndan nga Perëndia. Kjo është ajo që Bibla e quan mëkat.
Ata e dinë se Jezusi erdhi në tokë, vdiq dhe u ringjall përsëri për të ofruar falje.
Të krishterët i janë përgjigjur ofertës së Perëndisë për falje duke bërë një zgjedhje për të ndaluar së jetuari për veten e tyre dhe për të lejuar Perëndinë që t'i bëjë ata që Ai dëshiron që të jenë.
Shumë njerëz mendojnë se duhet të sillen në një mënyrë të caktuar për t'u bërë të krishterë. Bibla shpjegon se të bëhesh i krishterë nuk ka të bëjë me sjelljen, por me përgjigjen ndaj ofertës së Jezusit për falje.
“Ju në fakt, jeni të shpëtuar me anë të hirit, nëpërmjet besimit, dhe kjo nuk vjen nga ju, po është dhurata e Perëndisë, jo nga veprat, që të mos mburret askush.”
(Efesianëve 2:8-9)
Megjithatë, njerëzit sillen ndryshe pasi bëhen të krishterë, sepse marrëdhënia e tyre me Zotin i ndryshon ata. Njerëzit bëjnë gjëra të mira për shumë arsye, por një i krishterë është i motivuar të bëjë gjëra të mira sepse e do Perëndinë.
IJR 2024